Ik vond in vorige banen tijdschrijven altijd een rampzalige bezigheid, al was het maar omdat er nooit iets met die informatie gedaan werd. Vaak kostte het me best veel tijd om tijd te schrijven, en die tijd kon je dan weer niet schrijven. En als ik eerlijk ben: mijn slentertochten waren natuurlijk niet altijd allemaal even goed weg te schrijven op een klant. In de advocatuur schrijft men elke 6 minuten. Als je dat een beetje langzaam doet, dat tijdschrijven per zes minuten, is dat het enige wat je doet.
Nu ik een aantal weken in de keuken heb gekeken van een advocatenkantoor, twijfel ik wel een beetje hoor: kan ik het die harde werkers aandoen om te gaan slenteren? Hoe kunnen ze dat verantwoorden? Tip: Ik zou het slenteren wegschrijven onder het kopje scholing, ontwikkeling of opleiding. Want het is zeker een leerzame ervaring, net zo waardevol als een uurtje vakliteratuur lezen. En als je zo hard werkt en achter je eigen staart aan holt, heb je het slenteren des te harder nodig. Ik hoorde het mezelf recent nog zeggen in een stressvol moment: zullen we even slenteren? Even de druk van de ketel halen, ademhalen, achterover leunen, het omdraaien. Het helpt, echt! Bij tijdschrijven zet je na zo'n ervaring: probleem succesvol opgelost. Kan niemand tegen zijn.
Posted with Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten